به نام هستی بخش هستی داران

ستایش خاص پروردگاری است که گویندگان به پایگاه ثنا گستریش نرسند و شمارشگران ،نعمت هایش را در حساب نتوانند آورد و بسیار کوشندگان حق او را نیارند گزارد . خداوندی که افکار دوراندیش به درکش نائل نگردد و هوش های غواص به گوهر شناسایی حقیقتش دست نیابد .

معبودی که او را وقت و زمانی نیست زیرا او خود خالق وقت و زمان  میباشد ، و نه می توان او را دوری و درازی محدود کرد . چون تنها اوست که ازل و ابد را آفریده است  از این رو ست که نه ازلش را طلوعی می باشد و نه ابدش را غروبی .

پرده از چهره ابر برگرفت و بر دشت های خاموش که خراب آباد ما هیهات بود، فروغ هستی و وجود بخشید . اشباح پژمرده را که به سان خیال سبک و چون سایه بی رنگ بودند هستی بخشید . نسیم را منادی رحمت و مهربانیش گمارد تا بسان بلبلان که چاوش گران بهارند ، نسیم آیات رحمتش چاوشگری کند.

چرخ آفرینش به لرزه افتاد ،نسیم وزیدن گرفت ، کوه ها در میان چهره خاکستری زمین چون میخ کوفته شده و در فضای خامو ش دنیا غوغای زندگی منعکس شد . جهان پدید آمد و زندگی سر و صورت گرفت شناسایی خویش را آغاز و اساس دین نامید ، اوج گرفتن این شناسایی خویش را کمال دانست که ایمان به اوست . ایمان را به یگانگی خداوند تکمیل کنند ، توحید را با اخلاص و صمیمیت تمام نمایند.

...

معبودا: هرکس تو را خریدار دل خویش دانسته انیسی مهربان و رفیقی روشن مهر و نازنین یافته .

خالقا : آنان که بر تو توکل دارند شالوده ء بنای امید آنان بر پایه ای محکم استوار می باشد .

تویی که از نهانشان آگاهی و آشوب ضمیر آشفته شان را از آنها آشکارتر می بینی آنچه را که به دیگران نمیگویند به تو بازگو کرده و هرچه میخواهند از تو طلب میکنند . میگردند فراز و نشیب زندگی را می پیمایند در آفاق سیر می نمایند و در فضای انفس پرواز میکنند . از این همه سیر و سیاحت تو را می جویند و در اعماق دریاها ، اوج آسمانها تو را می طلبند .

ایزدا : اینان بی کس و آشنا بسر میبرند ، جهانیان از عشق شان بیگانه اند ،خود پرستان از سوز و گداز عشق بی خبرند . 

مهربانا : هر لحظ که از وحشت تنهایی به تنگ آمدند ، تورا به یاد می آورند و با یاد تو خویش را سرگرم میسازند و با دور نمای وصال تو شاد و خوشحال میشوند.

لذت میبرند که تیرگی شب هجران نابود خواهد شد و سپیده دلنواز وصل آشکار میشود -به سان قطره ای که در اقیانوس فانی شود ، هستی ناچیز خویش را در دریای بیکران وجود محو و نابود خواهند نمود و آنگاه در آغوش ابدیت فرو میروند.

پروردگارا : شیفتگان تو همینکه از حوادث روزگار رنجور گردند ، به تو پناهنده میشوند و سختی بار مصائب را با نوازش عشق تو آسان به منزل میرسانند .

زیرا اینها میدانند و بدان یقین دارند که زمام امور در دست توست و بر کاخ هستی جز اریکه سلطنت جاودانت کرسی دیگر یافت نمی گردد.

اگر چه آرزوهای من سخت دشوار و مشکل می باشد ، اما در پیشگاه عظمت و قدرت تو خدای مهربان ناچیز و آسان انجام میشود.     ...

گزیده ای از خطبه اول نهج االبلاغه ، میراث درخشان امام علی علیه السلام .